Ερτογρούλ βέης

(1190; – 1281;). Οθωμανός ηγεμόνας. Ήταν ένας από τους 4 γιους του Σουλεϊμάν και πατέρας του Οσμάν, του ιδρυτή της Οθωμανικής δυναστείας. Αρχικά είχε εγκατασταθεί στην Αρμενία, αλλά όταν πέθανε ο πατέρας του στράφηκε προς τα Δ μαζί με τον αδελφό του, Δινδάρ, και 400 οικογένειες, αναζητώντας νέους τόπους για εγκατάσταση. Ικανός όπως ήταν και με ηγετικές αρετές, ο Ε. αναδείχθηκε αρχηγός των συμπατριωτών του. Στη διάρκεια της πορείας του συνάντησε δύο στρατούς να συγκρούονται μεταξύ τους. Χωρίς να γνωρίζει τίποτα περισσότερο, πήρε μέρος στη μάχη στο πλευρό του ασθενέστερου που, χάρη στη δική του επέμβαση, αναδείχθηκε νικητής. Ο E. μετά τη μάχη διαπίστωσε ότι είχε βοηθήσει τον Σελτζούκο σουλτάνο Αλαεδίν να νικήσει τους Μογγόλους. Ο Αλαεδίν παραχώρησε στον ίδιο και στη φυλή του ως αντάλλαγμα το όρος Ντουμανίτς και τις γύρω από το Σογούτ πεδιάδες. Αργότερα, για τις νέες υπηρεσίες που του προσέφερε ο Ε. εναντίον των Ελλήνων και των Μογγόλων, του παραχώρησε ως τιμάριο τη μικρή χώρα Πουζουνού (Μέτωπο πάγου), κοντά στο Εσκί-Σεχίρ, την κατοπινή Αλαεδίν Σουλτανονού (Μέτωπο του Σουλτάνου). Έζησε εκεί 50 ειρηνικά χρόνια. Ο Ε. είχε –εκτός από τον Οσμάν– και άλλους δύο γιους, τον Γουνδουζάλπ και τον Σαρουγιατί Σαβετζή. Ο θολωτός τάφος του βρίσκεται κοντά στο Σογούτ και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Τουρκίας.